Donatien Alphonse François de SADE - Gaskona spritaĵo
Donatien Alphonse François de SADE
Gaskona spritaĵo
Gaskona oficiro
akiris de la reĝo Ludoviko la 14-a rekompencon 150-piŝtolan. Kun
sia ordonilo en mano, li eniras senanonce ĉe la ministro Kolberto,
kiu estis tagmanĝanta kun aliaj Sinjoroj.
-Kiu el vi
sinjoroj, li diras kun akĉento, kiu pruvas sian devenon, estas
Ministro Kolberto?
-Mi estas, sinjoro, respondas la ministro, kion
mi povas fari por via servo?
-Neniaĵeton, sinjoro, temas nur pri
150-piŝtola rekompenco, kiun mi tuj bezonas.
S-ro Kolberto,
kiu ja vidis, ke la ulo estas primokebla, petas permeson fini sian
manĝon, kaj por ne senpaciencigi lin, petas, ke li kunmanĝu.
-Des
pli volonte, diras la gaskono, ke mi ankoraŭ ne tagmanĝis.
La
tagmanĝon fininte, la ministro, kiu tamen havis tempon por
antaŭinformi sian komizon, diris al la oficiro, ke li povas iri al
la oficejo, kie atendas lia mono. La gaskono alvenas tien, kaj nur
cent piŝtolojn ricevas.
-Ĉu vi ŝercas, sinjoro, li diras al
la komizo, aŭ ĉu vi ne vidas, ke la ordonilo estas pri 150
piŝtoloj?
-Sinjoro, diras la skribisto, mi ja bone vidas vian
ordonilon, sed mi deprenis kvindek piŝtolojn por la
tagmanĝo.
-Diokapon! Kvindek piŝtolojn! En mia lando ĝi
kostus nur dudek soldojn!
-Eble jes, sed tie vi ne havus la
avantaĝon tagmanĝi kun ministro.
-Nu, bone, diras la
gaskono, tiukaze gardu ĉion, sinjoro, mi revenos morgaŭ kun amiko,
kaj ni estos kvitaj.
La respondo, kaj la ŝerco, kiu okazigis
ĝin, iom amuzis la kortegon. Oni aldonis pliajn kvindek piŝtolojn
al la rekompenco de la gaskono, kiu triumfe reiris al sia lando
laŭdante la tagmanĝojn de Kolberto, Versajlon kaj ties manieron
rekompenci la spritaĵojn de la Garonaj bordoj.
Commentaires
Enregistrer un commentaire