Jules SUPERVIELLE - Ribelo (1901)

 

Jules SUPERVIELLE 

 

Jules Supervielle (1884-1960) estis Franca-urugvajana poeto. Li ankaŭ francigis kelkajn hispanlingvajn verkojn, rimarkinde la kompletan poemaron de Federico Garcia Lorca.

Mi ne ŝatas mian tradukon de la lasta verso, sed ne trovis pli bonan. Se iu havas ideon....

Ribelo

Mi vidis bonajn homojn perei pro torturo,
Infanetajn ridetojn viŝitaj de teroro,
Kaj bluegajn okulojn pograde estingiĝi,
Ne sciantajn mensogi nek kapablajn ŝajnigi.

Mi vidis parfumojn de vento balaitajn,
Velkintajn rozojn kaj foliarojn mortajn,
Ankaŭ brulantajn plorojn, tro grandajn kordolorojn,
Tro da sango elflui el honestulaj koroj.

Mi vidis por nutri sin virinojn devigitaj
Prostituiĝi, kaj ve! morti infanojn multaj
Ĉe laboro, oldulojn kun senkarnaj vizaĝoj
Daŭre strebantaj apud siaj atendantaj tomboj.

Kaj ĉar mi ĉiam sentas malsaton kaj maljuston,
Ĉar mi vidas etulon premita de grandulo,
Kiam juro forsvenis pro forto kaj malvirto,
Mi ne kredas je io, ja krom je nenieco.